θυμάσαι?...

Πως θα σου φαινόταν αν υπήρχε μια μηχανή του χρόνου που θα σε πήγαινε μερικά χρόνια πίσω, εκεί όπου όλα ήταν πιο απλά?

Θυμάσαι..το φορητό ογκώδες κασετόφωνο? την ιεροτελεστία της κασέτας που γράφαμε ''Ξένα διάφορα'',''Ελληνικές επιτυχίες''?  το play, rec, rewind? Τα i-Pod, τα μικροσκοπικά mp3 players του σήμερα δεν τα γνωρίζαμε,κι όμως δεν μας ένοιαζε καθόλου...

Θυμάσαι... την προετοιμασία που κάναμε για τις εκδρομές και την στάση στο φωτογραφείο της γειτονιάς για να προμηθευτούμε το απαραίτητο φίλμ? το άγχος να μην μας τελειώσουν οι 36 στάσεις του, και δεν προλάβουμε να καταγράψουμε τις πλάκες, τα χαχανητά και τα πειράγματα? την αγωνία να μην βγούμε με ''κόκκινα'' μάτια ?

Θυμάσαι...οτι δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και παρόλα αυτά ''επιβιώναμε'', με ένα ταπεινό σταθερό τηλέφωνο με καντράν και καλώδια?Έπρεπε να γυρίσεις τα νούμερα ωστε να σχηματίσεις τον αριθμό και φυσικά να μείνεις στο ίδιο μέρος κατά τη διάρκεια του τηλεφωνήματος.Με κάθε χτύπο του, υπήρχε η αγωνία για το ποιός ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής, αφου η αναγνώριση κλήσεων δεν υπήρχε ως έννοια..

Θυμάσαι.. τον ''γοητευτικό''ήχο της κιμωλίας, πάνω στο μαυροπίνακα, που λέρωνε τα χέρια του''άτυχου'' μαθητή που τον σήκωσαν για μάθημα?.. που έκανε πολλούς να ανατριχιάζουν σαν έτριζε..την ''αγγαρεία'' του πλυσίματος του σφουγγαριού?

Θυμάσαι?...