Ινδική ιστορία #άδραξε-το-κάθε-λεπτό

Σήμερα έπεσα πάνω σε αυτό το κείμενο, που έιχα διαβάσει πριν χρόνια στο email μου και που πάλι χρειαζόταν, όπως φαίνεται, να διαβάσω. Καθώς είναι μια από εκείνες τις ημέρες που η γνωστή φράση "άδραξε τη μέρα" παραμονεύει. Με ακολουθεί, αν και με αδιαφορία εγώ τη διώχνω. Σαν να μου λέει κάνε το "αύριο" σου, "σήμερα". Και κάντο καλά, με χαρά και με όλη σου τη δύναμη. Και σαν τελικά να έχει δίκιο. Δεν χρειάζεται όμως να πω κάτι παραπάνω από αυτό που μόλις θα διαβάσεις. Όπως λένε, είναι μια Ινδική ιστορία..

"Ο φίλος μου άνοιξε το συρτάρι από το κομοδίνο της γυναίκας του και έβγαλε ένα πακέτο τυλιγμένο σε ακριβό ριζόχαρτο.

*Αυτό δεν είναι ένα οποιοδήποτε πακέτο. Είναι ακριβά εσώρουχα.* πέταξε το περιτύλιγμα και θαύμασε το ακριβό μετάξι.

*Το αγόρασα την πρώτη φορά που πήγαμε στη Νέα Υόρκη πριν από 8-9 χρόνια. Δεν το χρησιμοποίησε ποτέ. Το κρατούσε για μία ειδική περίπτωση. Πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη περίπτωση.* πλησίασε το κρεβάτι και άφησε τα εσώρουχα με τα άλλα πράγματα που θα πήγαινε στον νεκροθάφτη. Η γυναίκα του μόλις είχε πεθάνει. Γυρνώντας προς εμένα, είπε

*μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίπτωση.*

Ακόμα σκέφτομαι αυτές τις κουβέντες που μου άλλαξαν τη ζωή.

Τώρα διαβάζω πολύ και καθαρίζω λιγότερο. Κάθομαι στο μπαλκόνι και θαυμάζω τη φύση, χωρίς να με στεναχωρεί η ακαταστασία του κήπου. Περνώ περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου και τους φίλους μου και λιγότερο δουλεύοντας. Κατάλαβα ότι η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν και όχι μία απλή επιβίωση. Δε φυλάω τίποτα πια. Χρησιμοποιώ τα ακριβά κρυστάλινα ποτήρια κάθε μέρα. Βάζω τα καινούρια μου ρούχα για να πάω για ψώνια αν αποφασίσω έτσι ή το επιθυμώ. Δεν κρατώ το ακριβό μου άρωμα για ειδικές περιπτώσεις, το χρησιμοποιώ όποτε θέλω. Η φράση " μια μέρα..." και "μια από αυτές τις μέρες" εξαφανίζονται από το ημερολόγιό μου. Αν αξίζει τον κόπο να δείς ή να ακούσεις ή να κάνεις κάτι... κάντο τώρα. Δεν ξέρω τι θα έκανε η γυναίκα του φίλου μου αν ήξερε ότι δε θα ήταν εδώ -αύριο- που όλοι μας παίρνουμε τόσο αψήφιστα. Πιστεύω ότι θα είχε καλέσει κάποιους παλιούς και καλούς φίλους. Πιθανόν να είχε καλέσει και κάποιους παλιούς φίλους για να ζητήσει συγνώμη και να συμφιλιώθεί για κάποιες παλιές αστείες διαφορές.

Τώρα προσπαθώ να μην κρατώ τίποτα που θα μπορούσε να προσφέρει γέλιο και χαρά στη ζωή μου. Κάθε μέρα λέω στον εαυτό μου ότι είναι ξεχωριστή μέρα. Κάθε μέρα, κάθε λεπτό, είναι ξεχωριστό!" 

υγ: μπορείς να διαβάσεις όλο το κείμενο εδώ.